λογοτεχνία
-
Ο Χαμένος Παράδεισος του Σεμπαστιέν ντε Κουρτουά
Υπάρχει μια νοσταλγία για έναν χαμένο παράδεισο. Όλοι τη νιώθουμε, λίγο πολύ. Μας συνδέει με το Προπατορικό Αμάρτημα και την Πτώση. Αυτή η ασθένεια βασανίζει τις αγνές ψυχές. Μαραζώνει και ταράσσει. Μια νεανική ασθένεια, αν υπήρξε ποτέ, μια ρομαντική τρέλα, αυτή η νοσταλγία βρίσκεται στην καρδιά του μυθιστορήματος του Σεμπαστιάν ντε Κουρτουά. Συνέχεια ανάγνωσης
-
Γράμμα στον φίλο μου Alvaro Mutis
Μια μέρα στη δεκαετία του '90, περπατούσαμε στον δρόμο, φεύγοντας από το Hôtel des Saints-Pères, και ο Alvaro Mutis1 σταμάτησε ακίνητος. Βρισκόμασταν σχεδόν στη γωνία της Rue de Grenelle και μου είπε: «Εμμανουήλ, έχω την εντύπωση ότι περπατήσαμε έτσι μαζί πριν από πολύ καιρό σε έναν δρόμο στο Κάντιθ. Και εμείς Συνεχίστε την ανάγνωση
-
Μια χρονιά που τελειώνει...
Καθώς η χρονιά πλησιάζει στο τέλος της, συχνά ρίχνουμε μια κλεφτή ματιά πίσω. Μην μένετε πολύ. Ποτέ δεν ξέρεις πόσα πράγματα που έχεις αναγκάσει τον εαυτό σου να θάψει μπορεί να επανεμφανιστούν, όπως αυτά τα αυτοσχέδια, αγενή και ενοχλητικά αναδυόμενα παράθυρα στο διαδίκτυο. Η άσκηση που μπορείς να κάνεις είναι να συνεχίσεις να διαβάζεις
Μπερνάνος , ηλιθιότητα , Καθολικισμός , Ερνέστο Σάμπατο , ηθική , λογοτεχνία , πολιτικά ορθό , ιερέας , θρησκεία -
Αναμνηστική φράση
Ένας φίλος επικοινώνησε μαζί μου για να μου ζητήσει το ακριβές απόσπασμα του Ernst Jünger (από το βιβλίο "Steel Storms") που μας άρεσε να επαναλαμβάνουμε μεταξύ των αξιωματικών του 2ου Ξένου Συντάγματος Πεζικού. Το δημοσιεύω σε αυτό το ιστολόγιο επειδή θυμάμαι ότι ο Στρατηγός Antoine Lecerf λάτρευε αυτό το απόσπασμα και ότι του ταιριάζει γάντι: Συνέχεια ανάγνωσης
-
Αφιέρωμα στον Jean-Marie Domenach
Ξαναδιαβάζοντας σημειώσεις που κρατούσα πριν από χρόνια, διαβάζοντας το βιβλίο του Jean-Marie Domenach «Η Επιστροφή του Τραγικού», θυμάμαι τη συνάντησή μας. Τον βλέπω να φτάνει στο μικρό μου στούντιο στο La Fourche, να μου ζητάει ένα ποτήρι κρασί, και εμένα να αρχίζω να του εξηγώ λεπτομερώς την κατεύθυνση που παίρνω. Συνέχεια ανάγνωσης
-
Εξομολόγηση ενός παίκτη (τη ζωή του είπε ο Μαραντόνα)
Η ζωή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είναι μια ιστορία. Γιατί ο Μαραντόνα παρέμεινε πάντα παιδί. Είναι επομένως μια παιδική ιστορία και ως τέτοια είναι εποικοδομητική. Πρέπει να πούμε σε όλους όσους λένε ότι ο Μαραντόνα δεν ήταν αρκετά υποδειγματικός για έναν αθλητή του διαμετρήματός του ότι κάνουν λάθος. Συνέχεια ανάγνωσης