„Pan Ouine” , jedna z najwspanialszych francuskich powieści XX wieku, udziela wielu odpowiedzi na pytania o współczesny świat. Poniższe kilka cytatów rzuca światło na wszechobecne Zło.
Przeczytaj więcej w artykule „Co Pan Ouine mówi w naszych czasach…”
W niewielkiej, zjadliwej książce ( De la France , przekład Alaina Paruita, L'Herne) Emil Cioran dał odpowiedź na francuskie złe samopoczucie. Wyjaśnił, jak bardzo zależy mu na nudzie, ale wyróżnił dwa jej rodzaje: nudę, która otwiera „drzwi do nieskończoności”, „jako przedłużenie duchowości immanentnej pustki bytu”, oraz nudę, którą uważa za jedno z największych złych zjawisk Francji – nudę „pozbawioną nieskończoności”. Nazywa ją „nudą jasności. […] zmęczeniem rzeczy zrozumiałych”.
Roześmiała się z jego zdania. Miał na ustach madrygał o zawieszonym sercu; ale nie wypowiedział go, bo nie podobało mu się przedłużanie dialogu w tym fałszywym i lekkim tonie, psując w ten sposób intymną przyjemność. Zamilkł.
Notatki z Historii katolicyzmu Jean-Pierre’a Moisseta (rozdział 9: Wstrząs nowoczesności (połowa XVIII wieku — 1870).