Emmanuel L. Di Rossetti
-
Argentyna wygrywa z globalizmem
Nigdy Mistrzostwa Świata nie rozpoczęły się tak źle. Zaproponowano Katarowi, z Zinedine'em Zidane'em jako ambasadorem, w atmosferze podejrzeń o korupcję. O tym kraju, wielkości połowy Bretanii, powiedziano już wszystko, a który po raz pierwszy od początku sezonu Mistrzostw Świata zdołał zmienić jego przebieg. Czytaj dalej
-
Ojciec Garrigou-Lagrange o wrogach Kościoła!
Kościół jest bezkompromisowy z zasady, ponieważ wierzy, i tolerancyjny w praktyce, ponieważ kocha. Wrogowie Kościoła natomiast są tolerancyjni z zasady, ponieważ nie wierzą, ale bezkompromisowi w praktyce, ponieważ nie kochają. Kościół odpuszcza grzechy grzesznikom; wrogowie Kościoła odpuszczają grzechy. Czytaj dalej
-
Raj utracony – Sébastien de Courtois
Istnieje nostalgia za utraconym rajem. Wszyscy ją odczuwamy, mniej lub bardziej; łączy nas ona z grzechem pierworodnym i upadkiem. Ta choroba dręczy czyste dusze. Niszczy i niepokoi. Choroba młodości, jeśli kiedykolwiek istniała, romantyczne szaleństwo – ta nostalgia leży u podstaw powieści Sébastiena de Courtois. Czytaj dalej
-
Autorytetu
W starożytnej Grecji mężczyźni znali i rozpoznawali siebie w oczach rodziny, bliskich i społeczności. Kobiety rezerwowały dla siebie lustro, symbolizujące piękno, kobiecość i uwodzenie. Odbicie jest wszędzie. „Nie ma miejsca, które by cię nie widziało” – podsumowuje Rilke. Czytaj dalej
-
Chorał gregoriański
Było to w czerwcu 1985 roku w Pont-à-Mousson, na zakończenie konferencji „Muzyka w Kościele dzisiaj”. Przemówił Maurice Fleuret – niech spoczywa w pokoju – wspaniały dyrektor muzyczny i taneczny pastora Jacka Langa. Słowa płomienne. Błagalne; można tak powiedzieć, skoro sam o to prosił. Czytaj dalej
-
Pompa autorstwa Clive'a Staplesa Lewisa
„Po pierwsze, musisz pozbyć się mdłej myśli, owocu jawnego kompleksu niższości i światowego umysłu, że pompa, w odpowiednich okolicznościach, ma cokolwiek wspólnego z próżnością lub zarozumiałością. Oficer uroczyście zbliża się do ołtarza, by celebrować, księżniczka prowadzona przez króla. Czytaj dalej
-
Ofiara wodza
„Któż jak Bóg?” (1), książka generała korpusu Armii Pierre’a Gilleta, wyczerpująco inwentaryzuje cechy przywódcy i przedstawia chrześcijańskie cnoty niezbędne do sprawowania dowództwa. To, co mogłoby uchodzić za książkę dla wtajemniczonych, nowe TTA (1), staje się pod delikatnym i męskim piórem Pierre’a Gilleta, byłego dowódcy korpusu Armii. Czytaj dalej
-
Wybrałem cię, abyś walczył pod flagą Chrystusa!
Błogosławiony Alain de la Roche (1) ubolewał nad oziębłością, z jaką odmawiał różaniec w kościele dominikanów w Paryżu w oktawie Wszystkich Świętych 1465 roku. Nagle ukazała mu się Matka Boska w towarzystwie kilku dziewic: „Nie uciekaj, mój synu!” – powiedziała do niego. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, czytaj dalej.
-
Lauda Sion
Wspaniała sekwencja z Mszy Bożego Ciała, napisana przez św. Tomasza z Akwinu, ta dogmatyczna poezja wychwala nowy i prawdziwy Syjon, Kościół. Benedykt XVI powiedział o tej Mszy: „To teksty, które wprawiają w drżenie fale serca, podczas gdy rozum, zagłębiając się z zachwytem w tajemnicę, rozpoznaje w Eucharystii obecność… Czytaj dalej
-
Szczęście Pięćdziesiątnicy
Jedną z radości Oktawy Pięćdziesiątnicy jest odmówienie Veni, Sancte Spiritus, po odmówieniu Victimae Paschali w tygodniu wielkanocnym. Liturgia nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Przyjdź, Duchu Święty, I ześlij z nieba promień swojego światła. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, rozdawco darów, Przyjdź. Czytaj dalej
-
Modlitwa za dusze czyśćcowe autorstwa Ojca André Haussaire’a
O Jezu, Twojemu Sercu powierzam (tych, których pragnę: na przykład „ofiary wirusa”). Spójrz na nich, a potem zrób to, co podpowiada Ci Twoje Serce. Pozwól Twojemu Sercu działać! Liczę na Niego. Ufam Mu. Oddaję się Jemu! O Jezu, przez Twoje Serce Czytaj dalej
-
Modlitwa w czasach epidemii
(z Rytuału Rzymskiego, Tytul IX, Rozdział X) V. Panie, nie traktuj nas według naszych grzechów. R. I nie karz nas według naszych nieprawości. V. Pomóż nam, Boże, nasz Zbawicielu. R. I dla chwały Twojego imienia, wybaw nas, Panie. V. Panie, nie pamiętaj naszych dawnych nieprawości. R. Niech Twój
-
Komunia duchowa (ciąg dalszy)
W średniowieczu, kiedy wierni zwykli byli przyjmować komunię tylko w okresie wielkanocnym, osoby pobożne, zazwyczaj kobiety, wyrażały chęć częstszego jej przyjmowania. Tak narodził się zwyczaj komunii duchowej. „Pod koniec XII wieku najpopularniejsza forma Komunii Świętej, która …
-
Modlitwa Świętego Alfonsa Liguori
Boże mój, wierzę, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie. Kocham Cię ponad wszystko, a moja dusza tęskni za Tobą, ponieważ nie mogę Cię teraz przyjąć w Najświętszym Sakramencie. Przyjdź przynajmniej duchowo do mojego serca. Przytulam Cię, jakbyś był we mnie i jednoczę się z Tobą. Czytaj dalej