Emocje w Notre-Dame du Lys

Cała wspólnota wiernych Notre-Dame du Lys odczuła dziś rano niezwykłe wzruszenie podczas Mszy św. o godz. 11:15. Obecna była delegacja irackich chrześcijan z Bagdadu, a także iracki ksiądz, który w prostych i wzruszających słowach mówił o masakrze w katedrze bagdadzkiej w październiku ubiegłego roku. Relacja jednego ze świadków tej masakry na kilka sekund wprowadziła zgromadzonych w stan głębokiej kontemplacji. Młodzi Irakijczycy obecni na Mszy św. w Rycie Nadzwyczajnym z zapałem i skupieniem uczestniczyli w Mszy św. w Rycie Nadzwyczajnym. Piękne kazanie księdza Charlesa Fazilleau zostało przetłumaczone na język arabski, aby Irakijczycy mogli zapamiętać naukę płynącą z tej Niedzieli Męki Pańskiej.

Gdy wychodzili z kaplicy, uśmiechy i uściski dłoni wymieniane z tymi młodymi mężczyznami ze Wschodu, już tak doświadczonymi w wierze, były wzruszającym i radosnym momentem. Daleko poza barierą językową, w ich oczach emanowała nieskończona radość. Radość z życia w Chrystusie.

Jaka śmierć dla Zachodu?

Coraz przyjemniej jest mi słuchać tych przemówień ludzi Zachodu, którzy rozwodzą się nad śmiercią katolicyzmu, śmiercią tej starej powłoki religii, gdy nie jest to po prostu śmierć Boga.

Przeczytaj więcej na temat „Jaka śmierć dla Zachodu?”

Notatki o rewolucji francuskiej

Większość cytatów dotyczących rewolucji francuskiej zamieszczonych w tym artykule pochodzi z książki Jeana Sévilli Historycznie poprawne

Sołżenicyn: „Ponieważ ludzie nie są obdarzeni tymi samymi zdolnościami, jeśli są wolni, nie będą równi, a jeśli są równi, to dlatego, że nie są wolni”.

Istnieje rewolucyjna idea permanentnej innowacji, która przetrwała do dziś. Jest to idea zawarta również w idei Postępu. Że wszystko wciąż czeka na wynalezienie. René Guénon powiedział: „Nie ma nowych idei na ziemi”. 

Robespierre: „Jeśli Ludwik może być przedmiotem procesu, zawsze może zostać uniewinniony; może być niewinny: co ja mówię? Domniemywa się jego niewinność, dopóki nie zostanie osądzony; ale jeśli Ludwika można uznać za niewinnego, co stanie się z Rewolucją?”

Westermann do Konwentu: „Nie ma już Wandei: zginęła pod naszą wolną szablą. Zmiażdżyłem dzieci pod kopytami naszych koni, wymordowałem kobiety, które nie będą już rodzić zbójców. Nie mam ani jednego więźnia, którego mógłbym sobie wytknąć. Wytępiłem wszystko”.

Carrier (po utopieniu 10 000 niewinnych ludzi w Loarze): „Uczynimy z Francji cmentarz, zamiast nie regenerować jej na swój sposób”.

„Wandea musi zostać zniszczona, bo ośmieliła się wątpić w korzyści płynące z wolności”.

Przeczytaj więcej w „Notatkach o rewolucji francuskiej”

Świat świecki i współczesny

Jest piękne włoskie słowo „vergogna”, jest francuskie słowo „shame” (wstyd), które w czasach nowożytnych zostało pozbawione swojego znaczenia.

Kto nie znalazł się w środku kolacji z bliskimi przyjaciółmi i nie miał ochoty uciec, uciec, by nie musieć dłużej znosić głupoty, niespójności, „drobnomieszczańskich” uwag, wulgarności? Potrzeba świeżego powietrza pojawia się, gdy nasze płuca nie są już w stanie pomieścić odrobiny powietrza z otoczenia. Bardzo często ci, których kochamy, którzy tylko powtarzają to, co przeczytali w gazetach, na blogach, irytują nas… Internet może być prawdziwym wrogiem inteligencji.

Zazwyczaj podczas takich kolacji najgorsze jest to, gdy poruszane są kwestie religii.

Świecki, współczesny świat ustanowił monstrualne, zmienne, żarzące się prawo: religia musi być ograniczona do „sfery prywatnej”. To ostatnie sformułowanie medialne ująłem w cudzysłów z powodów, które wkrótce zostaną zrozumiane; jak to często bywa z wypowiedziami medialnymi, nic ono nie znaczy. Nie jestem przeciwny idei pewnej swobody w praktykowaniu religii, ale jestem przeciwny ukrywaniu faktu, że jestem chrześcijaninem. Zwłaszcza w takim kraju jak nasz! Ale czy problem nie leży gdzie indziej? Czy ten kraj nie przestał nienawidzić samego siebie?

Przeczytaj więcej o „Świecie świeckim i współczesnym”