Nie ma potrzeby obawiać się tych azjatyckich robotów, które zdają się być gotowe podbić nasze miejsce, ponieważ robot jest w nas i nas obserwuje; wypatruje punktu bez powrotu, w którym człowiek, pozbawiony wszelkiego człowieczeństwa, wystawi swoje zwłoki na widok publiczny, wierząc, że pokonał swojego najgorszego wroga. Utrata wiedzy o śmierci szła ręka w rękę z utratą rytuału: prawie nic nie towarzyszy zmarłym w drodze do krainy zmarłych, prawie nic nie wyzwala żywych od umarłych, a umarłych od żywych. Grabarze ludzkości przywiązują wagę do rytuału tylko po to, by go wyśmiewać lub mu szkodzić, nie rozumiejąc wyzwolenia, jakie zapewnia poprzez znaczenie, jakie odsłania.