Błogosławiony Alain de la Roche (1) ubolewał nad oziębłością, z jaką odmawiał różaniec w kościele dominikanów w Paryżu w oktawie Wszystkich Świętych 1465 roku. Nagle ukazała mu się Matka Boska w towarzystwie kilku dziewic:

„Nie uciekaj, synu!” – rzekła do niego. „Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, co do mnie lub moich towarzyszy, zrób nad nami znak krzyża”.

Jeśli jesteśmy wizjami piekła, nagle znikniemy; jeśli natomiast jesteśmy wizjami nieba, pozostaniemy, a blask bijący z każdego z nas będzie jeszcze bardziej żywy.

Alain czyni znak krzyża. Światło zjawy staje się coraz intensywniejsze.

„O mój synu, nie miej już wątpliwości! Jestem twoją dziewiczą narzeczoną” – powiedziała mu zjawa. „Zawsze cię kocham i zawsze jestem tobą zainteresowana.

Ale wiedz, że nikt na tym świecie nie jest bez smutków; ani Ja, ani mój Syn, ani żaden ze świętych tutaj na ziemi nie był bez cierpień. Co więcej: odziany w zbroję wiary i cierpliwości, przygotuj się na próby jeszcze trudniejsze niż te, przez które musiałeś przejść do tej pory.

Nie wybrałem cię bowiem po to, byś był żołnierzem paradnym, ale po to, byś walczył jako odważny i bohaterski człowiek pod sztandarem Jezusa Chrystusa i pod moim sztandarem.

Jeśli chodzi o suszę i suszę, których doświadczyłeś przez kilka dni, nie martw się; to Ja chciałem, abyś przeszedł przez tę próbę. Znieś ją jako karę i karę za twoje poprzednie winy. Przyjmij ją również jako środek do czynienia postępu w cierpliwości i mając na względzie zbawienie żywych i umarłych.

(1) Alain de la Roche, urodzony około 1428 roku w pobliżu Plouër-sur-Rance w Bretanii (Francja), a zmarły w 1475 roku w Zwolle w Holandii, był bretońskim mnichem dominikańskim z XV wieku. Jego święto przypada 9 września.

Od Ojca René Laurentina